Gedichten kinderen - 4 regels
Als een klein lief wolkje
Gedreven door de wind
Kwam je even bij ons
Even was je ons kind
Als een vlinder zo vrij
Als de sterren zo hoog
Als een bloem zo mooi
Ons kind dat ben jij.
Als ik zachtjes zing
Haal ik jouw even voor de geest
Hoe lief je was
Hoe lief je bent geweest.
Als tranen een trap konden bouwen
En herinneringen een brug
Dan klommen we hoog de hemel in
En brachten we je heel graag mee terug.
Als uit een toverdoos ontstaan
Kondigde jij je leven aan
Heel even werd je werkelijkheid
Nu neem ik afscheid, voor altijd.
An angel in the book of life
Wrote down an infant's birth
And mentioned as he closed the book
...too beautiful for earth.
Dag kleine schat, dag Liefdeskind
Door ons al zo verwacht, bemind
Zo klein, zo broos en veel te teer
Vergeten doen wij jou nooit meer.
Dag lief engeltje
Hoog boven ons hoofd
We zullen je niet vergeten
Dat hebben we beloofd.
Dag mooi kindje, met alles erop en eraan
Wat is er gevochten voor jouw bestaan
Maar helaas mocht het niet baten
Je moest ons uiteindelijk toch verlaten.
De dagen zijn nooit meer
Hetzelfde voor mij
Ze voelen leeg en zijn zo raar
Want wij zijn hier en jij bent daar
Een glimlach kwam voorbij
Spiegeling in 't stille water
Te mooi om waar te zijn
Een glimlach kwam voorbij…
De nacht is lang, het is donker en stil
Mijn armen leeg, mijn lichaam kil
't Is iets waarvoor geen woorden zijn
Alleen een schreeuw van diepe pijn.
De stilte van de zee
Neemt mijn gedachten met zich mee
Ver weg…meegaand met de wind
Sterkte gevend voor het gemis van een kind.
Een engel stak een kaarsje aan
Dat hoorde bij jouw leven
Maar blies het veel te snel weer uit
Dus bleef je hier maar even.
Heel even mocht je bij ons zijn
Een engeltje kwam in ons midden
Wij kregen het even te leen
En om in de hemel te bidden
Ging 't engeltje weer van ons heen.
Een glimlach kwam voorbij
Niet te beschrijven
Te mooi om waar te zijn
Te mooi om hier te blijven.
Een lief klein kindje
Kwam ter wereld, teer en bloot
Helaas overleed ons kindje
Bij … weken in de moederschoot.
Een wolk van een kindje
Is ons gegeven
Maar als een wolkje
Ook stilletjes uit ons leven weggedreven.
Geen mooie schoentjes aan jullie voetjes
Niet langer genieten van jullie lieve snoetjes
Jullie kregen geen enkele kans in dit leven
En wij moeten jammerlijk onze dromen opgeven
Het echte leven
Is jou niet gegeven
Wij hopen dat jij je plaats vindt
Ga nu maar gauw, mijn sterrenkind.
Het leven gaat verder
Niemand die het ziet
Het huilen zonder tranen
Het stil, intens verdriet.
Het is hard afscheid nemen
Op de drempel van het licht
Voor altijd blijf je deel van ons
Want jij draagt ons gezicht.
Het is zo moeilijk afscheid nemen
Maar je blijft in ons voortbestaan
En eens zullen wij je weer omarmen
Daar, waar je ons bent voorgegaan.
Het liefste dat ik heb bezeten
Zij was de spil van mijn bestaan
Vraag me niet dat te vergeten
Een gewoon weer door te gaan.
Het was een engel lief en rein
Een wonder aan ons gegeven
Ach, we wisten niet hoe kort
Onze lieveling hier zou zijn.
Het was een moeilijke beslissing
Maar we hebben je laten gaan
Want dit was voor jouw geen leven
Geen menswaardig bestaan.
Hoe het nu zou zijn
Zal ik nooit weten
Maar hoe het was
Zal ik nooit vergeten.
Hoe werd naar je komst uitgekeken
Wat was iedereen trots, wilde je verwennen
Nu is echter gebleken
Dat we je niet echt mochten leren kennen.
Hoger dan de blauwe luchten
En de sterretjes van goud
Woont de Vader in de hemel
Die van alle kind'ren houdt.
Iets liefs en teers
Een groot gemis
Blijft in herinnering
Jouw beeltenis!
Ik kijk naar omhoog
En zie als in een vlucht
Een klein wit wolkje gaan
Langs de helder blauwe lucht.
Ik mis je zo, mijn kleine meid
Je kreeg hier veel te weinig tijd
Je was pas drie, zo lief en klein
Kon je nog maar bij ons zijn.
Ik wil verder maar toch ook niet
Ik wil dat iemand een keer ziet
Hoe wij omgaan met ons verdriet
En aan hun vragen “vergeet hem/haar niet”.
Je hebt maar even aan mijn hart gelegen
Ik had zo graag mijn handen om je wangetjes gelegd
En zacht de al gekozen naam gezegd
O God, zo graag je kleine mond gekust.
Je had geen kansen
In dit leven
Toch heb je door even hier te zijn
Ons leven een zachte tint gegeven.
Je kwam…je zag
Met die kleine oogjes…die lach
Je bent klaar…je mag gaan
Met in die kleine oogjes…een traan
Je was een gewone geboorte
Je was er te snel niet meer bij
Ons verdriet om jou wordt nooit vergeten
Al zijn we ooit nog eens zo blij.
Je was er maar zo kort
Toch was het een heel leven
We hadden allemaal
Zoveel aan jou te geven.
Je was zo mooi
Zo lief, zo klein
Je mocht maar
Even bij ons zijn.
Jij bent voor ons
Het warme lentezonnetje
Dart ook door donkere wolken
De warmte op ons straalt.
Jouw tere leven
Heeft ons in het diepst geraakt
En daarom klein mensje
Ben jij voor ons volmaakt!
Nooit zullen wij je echt leren kennen
Nooit begeleiden, naast je staan
Nooit zullen wij je mogen verwennen
Voordat we dat mochten ben jij gegaan.
Lief kleintje
Te teer voor dit leven
Je lichtje is niet uitgegaan
Maar uit ons zicht gedreven.
Suja, suja, slaap maar zacht
Door de lange stille nacht
Doe je oogjes nu maar toe
Want je bent zo moe, zo moe.
Met kaarsjes en bloemen
En jouw naam te noemen
Willen we laten weten
Dat we je niet vergeten.
Met vleugeltjes zo klein
Werd en engeltje geboren
Deze vleugeltjes brachten hem
Waar engeltjes thuishoren.
Nog in de knop
Geen kans om in het leven te bloeien
Het mocht niet
In ons hart zul jij heel ons leven verder groeien.
Nu jij niet meer op deze wereld bent
Vraag ik me af hoe het jou vergaat
Hoe is het leven in de hemel
Ik neem maar aan dat deze bestaat.
Op een plek tussen de bomen
Gekoesterd door de zon
Liggen morgen witte roosjes
Ter herinnering aan leven dat begon.
Te vroeg ben jij gekomen
Te snel moest jij weer gaan
Je blijft in onze dromen
En in ons harten bestaan.
Toch blijf je altijd onze eerste
Het mooiste kind dat er maar is
Een prachtige baby van buiten
Van binnen zo hopeloos mis.
Toen al dat vechten
Niet meer mocht baten
Hebben wij jou
Los moeten laten.
Vleugels hebben wij jou niet gegeven
Dat heeft de dood met jouw gedaan
Jij schreef de tonen van ons leven
Omdat je nooit bent weggegaan.
Vlinderkind
Slechts even kind
Tot je meeging met de wind
Vlinderkind.
Voor altijd gaan slapen
En gelukkig nooit pijn
We zullen je missen
Je was nog zo klein.
Welterusten kleine meid
Slaap nu maar zacht
Voor jouw was er weinig tijd
Maar we hopen dat je vanuit de hemel naar ons lacht.
Wie zal jou koesteren, wie zal jou wiegen
Nu ik hier blijf staan, met handen vol pijn
Er moet iets zijn, groter dan ons leven
Dat mijn handen, en jouw thuis wil zijn.
Wij koesteren de herinnering aan ons kind
En sturen haar steeds kusjes, met de wind
Versieren haar grafje met kaarsen en bloemen
En blijven haar naam nog elke dag noemen.
Zo jong en volop in het leven
Mocht jij je dromen niet meer beleven
Je humor en de glimlach op je gezicht
Blijft voor altijd in ons geheugen gegrift.
Zo klein
Zo fijn
Zo volmaakt
Al zoveel harten geraakt.
Zo klein, zo kwetsbaar, zo van ons
Niet sterk genoeg voor een aards bestaan
Maar wel uit liefde geboren
En in liefde heengegaan.
Zo kortstondig
Zo snel weggenomen
Maar je blijft bij ons
Waar je ook bent.
Zo mooi ter wereld gekomen
Om ons…dagen van
Geluk, verdriet, hoop en pijn te geven
Zoveel pech in je korte leven.