Gedichten - 2 regels

Aan alle geliefden een afscheidskus
en alle bekenden een laatste groet.

Achter elke traan die vloeit,
            schuilt een glimlach van herinnering.

Afscheid nemen is met dankbare handen
            meedragen al wat herinnering is.

Alle goede herinneringen blijven,
maar er komen geen nieuwe bij.

Alles gaat door.
De ziel vindt zijn weg en leeft.

Alles is geregeld, het is tijd om te gaan
en ik heb het op mijn manier gedaan.

Als een vriend zoveel goede herinneringen nalaat,
sterft hij/zij niet echt.

Als het leven een lijden is
Komt de dood als en vriend

Als het niet kan zoals het moet
dan moet het maar zoals het kan.

Als je geconfronteerd wordt met het lijden,
baten mooie woorden niet.

Als je te moe bent om te leven
is eeuwige rust een zegen.

Als het er echt toe doet
schieten woorden tekort.

Als iets liefs je verlaat,
blijft nog altijd de liefde…..

Als leven lijden wordt
is sterven een gewin.

Als leven lijden wordt, 
is sterven een verlossing.

Als verstand en gevoel in harmonie samen gaan
zal de symfonie nooit vals klinken.

Als tranen een trap konden vormen en herinneringen een brug,
dan klommen wij met zijn allen naar de hemel en haalde je terug.

Altijd rusteloos
maar deze rust komt te vroeg.

Altijd samen,
nooit alleen.

Bedroefd door het leven,
bevrijd door de dood.

Bewonderenswaardig was zijn/haar levenskracht.
Groot was zijn/haar liefde voor zijn/haar dierbaren.

 

Bezige handen en een sterke wil
vielen na een bewogen leven stil.

Bijzondere mensen sterven niet,
zij gaan wel, maar blijven toch voor altijd.

Blijf niet steken in de weg zoals die gegaan is
maar houdt het doel dat bereikt moest worden voor ogen.

 

Dankbaar voor wat het leven mij heeft gegeven,
heb ik het nu teruggelegd.

Dan straalt daar weer die ene ster
Dus is onze ( naam ) Ieigenlijk nooit weggegaan.

Dapper gestreden…
Maar de ongelijke strijd verloren.

De dood gaat niet over de dood
maar over wat je met je leven hebt gedaan.

De dood is een kaars die uitgaat
als de nieuwe dag aanbreekt.

De dood is niet erg
als het leven goed is geweest.

De dood is onbegrepen
zolang het onbegrijpelijk is te leven......

De duisternis van het graf,
is het ochtendgloren van een nieuwe dag.

De herinnering aan een bijzonder mens
is geboren.......

De herinneringen aan jouw liefde en vertrouwen
dragen wij in ons hart voor altijd mee.

De herinnering is het enige paradijs
waaruit wij niet verdreven kunnen worden.

De leraar is een sterveling,
de meester leeft voort in zijn wijze lessen.

De mens is broos,
het zijn de sporen die tellen.

De strijd opgegeven,
vaarwel mijn liefste.

De tijd gaat nu verder
al is het zó anders…..

De wereld is vol mensen........
maar zoals jij was er niet één.

De ziel is meer waar zij liefheeft,
dan waar zij het lichaam leven geeft.

De zonnegloed van de liefde
Leidt de mens tot volmaaktheid.

Door de tranen van dit uur       
Sluipt de glimlach der herinnering.

 

Een bloem verwelkt op het mooist van de bloei
Maar wat achterblijft is de herinnering aan de kleurenpracht.

Een bijzonder leven,
een bijzonder mens.

Eén enkel ogenblik
kan alles doen veranderen.

Een licht gaat uit
en schijnt niet meer.

Een moeder sterft altijd te vroeg
al wordt zij nog zo oud.

Een rusteloze geest is uiteindelijk
losgeraakt van het afgematte lichaam.

Elk afscheid is de geboorte
van een herinnering.

Elk leven heeft zin,
als men in vrede sterft.

Elke dag is een mooie dag
om een nieuwe reis te beginnen.

 

Elke dag zonder jou is als een dag zonder bloemen;
elke dag zonder jou kun je geen dag meer noemen.

En dan kun je alleen maar stil zijn,
waar haal ik nu mijn woorden vandaan?

 

En opeens zijn de kleuren dof en
smaakt niets meer lekker.

Er is een tijd van komen
en er is een tijd van gaan.

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan, 
mijn tijd is nu gekomen om jou te steunen bij elke traan.

 

Er is niets dat voorgoed verdwijnt,
als men de herinnering bewaart.

Er zijn geen tranen genoeg
voor dit plotselinge verlies.

Fijne herinneringen geven ons kracht,
Jouw liefde voelen wij altijd om ons heen.

 

Gebruik het uur, het is kort van duur,
de tijd gaat vlug, keert nimmer terug!

Gisteren geschokt en ontdaan,
vandaag bedroefd en verslagen.

Groot is de leegte en het verdriet.
Mooi zijn de herinneringen die je achterliet.

 

Groot is de leegte die hij/zij achterlaat,
mooi zijn de herinneringen die blijven.

Groot is het gemis,
            mooi zijn de herinneringen die blijven.

Haar dans verstilt
in een bewogen herinnering.

Haar hart klopte tot het laatst voor anderen,
maar had geen kracht meer voor zichzelf.

Hand in hand altijd kameraden,
Maar nu los van elkaar.

Heel bijzonder, heel gewoon,
gewoon een heel bijzonder persoon.

Herinner mij zoals ik was,
heel gewoon, heel bijzonder.

Herinneringen verbindt
wat het oog niet meer ziet.

Het afscheid is definitief,
maar de herinnering onuitwisbaar.

Het eeuwige leven gaat schuil
in het hart van de dood.

Het gemis dwingt ons na te denken
over wat wij bezaten.

Het is beter ooit iets moois te moeten verliezen 
dan het nooit gehad te hebben!

Het is moeilijk te aanvaarden
dat je weg bent van deze aarde.

Het leven is een gunst
maar hoe te leven is een kunst.

Het liefste wat ik heb bezeten
ruim .....jaar de spil van mijn bestaan.

Het mensenleven is niet eeuwig
Maar het leven is eeuwig.

Het mooiste van het leven zijn de sporen
van liefde die wij achterlaten als wij weggaan.

Het is minder erg om iets te verliezen wat je lief hebt,
dan dat je het nooit hebt gehad.

Het universum is te klein
om deze leegte te vullen.

 

Hij/zij was een gelukkige en tevreden mens.
Hij/zij hield van het leven en vooral van ons.

Het wordt stil
als er geen stem meer klinkt.

Hij heeft vaste grond gevonden
waarin zijn anker eeuwig rust.

Hij heeft zijn boeken opgeborgen
en wandelt in de nieuwe morgen.

Hij leeft voort, geworteld
in ons hoofd en in ons hart.

Hij/zij stond vol in het leven
had nog vele plannen maar verraste ons en iedereen.

 

Hij straalde vertrouwen uit
en droeg dat op ons allen over.

Hij was een gelukkig en tevreden mens
Hij hield van het leven en vooral van ons.

 

Hij was voor mij het beste
wat mij in mijn leven is overkomen.

 

Hoe iets te zeggen, nu je er niet meer bent,
hoe raken we aan jouw afwezigheid gewend?

Hoe kunnen wij de dood begrijpen;
wij begrijpen het leven nog niet eens.

Hoezo waarom!
Hoezo begrijpen!

Houden van is laten gaan,
hoe moeilijk het ook is.

Huil niet omdat ik er niet meer ben,
maar glimlach omdat ik er was.

Iedere moeder is uniek:
Zij was dat heel speciaal.

Ieder, die ik gekust heb,
kus ik opnieuw – tot in de eeuwigheid.

Ik heb een boek geleend uit de bibliotheek van het leven
maar ik heb het nu terug moeten geven.

Ik heb een mooi leven gehad,
Ik heb er vrede mee.....

Ik heb in mijn leven nog niks als
mooie dingen meegemaakt.

Ik vertrouw op de toekomst,
wat die ook moge zijn …..

Ik ben niet bang voor de dood,
maar ik had nog wel wat langer willen leven.

In de lentenacht heeft onze omarming
een einde gekregen.

Ingehaald door de tijd.
Hij/zij vond het nog zo gezellig.

In harten te leven die wij achterlaten
is niet te sterven.

Je hebt het niet voor het zeggen,
Niet wanneer…en niet hoe…

Je kunt de wind niet veranderen,
maar wel de stand van de zeilen.

Je leeft om onderweg te zijn,
niet om aan te komen.

Je leven was een mooie melodie
beleefd in goede harmonie.

Je liefde, kracht, je warmte en je lach…
we zullen je missen, iedere dag.

Je mag wel om mij huilen,
maar niet blijven huilen.

Je was mijn maatje,
je was mijn alles ….

Langzaam vliegt een vogel
steeds verder weg, maar ….

Leef de dag van vandaag
alsof er geen morgen is.

Leven is eindig;
echte liefde niet.

Leven is weven,
sterven is je werk uit handen geven.

Leven is zorgen,
zorgen is leven.

Licht wat niet dooft.
liefde die blijft.

Mijn dag was mooi 
De nacht mag komen.

Mijn laatste groet is aan hen
die mij kenden en die mij liefhadden.

Na een lang en zorgzaam leven
zijn zijn/haar taken volbracht.

Na de tranen van verdriet
volgt de bemoediging van de herinnering.

Na vele bergen te hebben overwonnen,
geef ik mij nu gewonnen.

Niemand valt of hij valt in Uw handen
en niemand leeft of hij leeft naar U toe.

Niet de voorbije dagen zijn het leven, 
doch de dagen die men zich herinnert.

Niet in de aarde begraven,
lig je daar, maar in mijn hart.

Niet waarlijk dood zijn zij
die in onze harten leven.

Noem de dood niet slecht
als het leven goed is geweest.

Nooit te oud om te leven,
altijd te jong om te sterven.

Nu denkt aan mij:
de maan, de sterren en jij.

Om je heengaan treuren wij,
om wat je was zijn wij dankbaar.

Omdat er liefde is, bestaat er geen voorbij,
in alle eeuwigheid ben jij ..

Onze verbondenheid was
heel bijzonder en dierbaar.

Oud worden is een zegen
Oud zijn valt tegen.

Oud worden is niks,
Maar om oud te zijn!

Prachtige jaren
Niet treuren dat ze voorbij gingen.

Met een gerust hart je ogen sluiten,
soms is er zoveel wat we voelen.

 

2Maar zo weinig wat we kunnen zeggen.......
sterven is niet het einde.

Rozen verwelken, schepen vergaan
Maar onze liefde blijft eeuwig bestaan.

Soms is er zoveel wat we voelen
maar zo weinig wat we kunnen zeggen…

Toen kwam die onverwachte dag,
de dag dat de stilte kwam …..

Treur niet dat ik je verlaten heb,
ik hoop dat je blij bent dat je mij hebt gekend!

 

Uit de nacht rijst morgenrood
het leven uit de dood

Uit ons oog,
maar nooit uit ons hart.

Vaak te laat,
maar nu te vroeg.

Van alles geleefd, van alles gedaan,
laat mij nu maar rustig gaan.

Verhuizen is alles pakken en dan gaan,
sterven is gaan en alles laten staan.

Verliezen is moeilijk en
het voelt zo onrechtvaardig.

Voor altijd ben je weg, 
heel ver maar toch dichtbij als een ster.

Voor altijd uit het oog,
maar voor altijd in het hart.

Voor jouw de rust,
Voor ons de herinnering…

Voorgoed uit ons midden
maar niet uit ons hart.

Vol van leven en geluk,
Nu ben je weg, alles is stuk

Vol liefde, zorgzaamheid en soms een traan,
tot op de grens van zijn aardse bestaan.

Frouke, mijn lief
Ik moet je verlaten…

Waar blijft het geluid
als het geklonken heeft.

Waar bloemen zijn is
het leven minder dor.....

Waar hij/zij niet meer is,
zal hij/zij altijd blijven.

Ware moed is niet geen angst te hebben,
maar de angst overwinnen.

Wat zo diep in je hart zit
kun je door de dood niet verliezen.

Weet dat na al de pijn
de pracht van alle mooie herinneringen komt.

Wij dachten dat het middag was
maar plotseling viel de nacht.

We lopen niet meer, we zweven,
we stijgen boven ons mens-zijn uit.

Wie ergens valt,
staat ergens anders weer op.

Wie reist zonder doel
komt nooit aan.

Woorden schieten te kort voor deze
tragische gebeurtenis ...

Woorden schieten te kort
waar het liefste bezit herinnering wordt.

Zij had plezier in het leven
en nu is het voorbij

Zo na aan ons verwant
Zo ver van ons gescheiden.