Afscheid nemen is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken in de goede gedachten
der herinnering.

Alle geluid dat nog van verre sprak
verstierf - de wind, de wolken, alles gaat
al zachter en zachter - àlles wordt zo stil......
"de avond".

Als de draad wordt doorgeknipt
voel je pas de diepte van verbonden zijn
voel je pas de pijn van
verwond en alleen zijn.

Als de trom is stil gevallen
wie slaat dan nog de maat?
De melodie klinkt echter door
in ons hart geschreven staat.

Als een vogel, stil en plots
wiekt hij van hier,
't was goed, genoeg geweest ook,
zijn vrijheid tegemoet.

Als straks de zon toch weer zal schijnen
en hoog boven aan de hemel staat
dan weet ik dat er met die stralen
een glimlach naar beneden daalt.

Altijd voor een ander toegewijd
Soms ook een tikkeltje eigengereid
Sneller dan het leven dat zij heeft geleid
Werd hij/zij ingehaald door de tijd.

Bewaar één woord voor mij in
Uw stilte, o wereld, wanneer
ik dood ben: Ik heb lief gehad”.
Tagore

Bezige handen
en een sterke wil
vielen na een
bewogen leven stil.

Bij zoveel verdriet
vind ik de juiste woorden niet
Weet wel dat mijn hart
weent om zoveel smart.

Bloemen
leg ik op je graf
en eenzaam
ga ik weer heen.

Daar is geen einde,
daar is geen begin;
het enig zijnde
is wisseling.

Dag lieve oma
Een laatste zwaai
Een laatste groet
Ik ga nu… het moet.

Dankbaar en gelukkig dat ik voor zoveel mensen
iets  heb kunnen betekenen.
Want ik geloof er heilig in dat een mens niet voor
zichzelf alleen leeft, maar voor de wereld waarin hij leeft.

Dansend naar de hemel
Dansend naar het licht
Ga maar lieve opa/oma
Doe je ogen maar dicht.

De angst voor de dood
Is als angst voor het leven
Wat nieuw is lijkt te groot
Om het oude op te geven.

De dood beëindigd alles, behalve
de herinnering aan wat wij tijdens ons
even tot stand hebben gebracht.
Shandrasekhara Venkata Raman

De één vindt hem/haar dapper
De ander zegt: het is voorbij
Een ander zwijgt stilletjes
En de ander denkt: was hij er nog maar bij.

De tijd heelt niet de wonden
't Verzacht alleen de pijn
Zonder jouw zal er blijvend
en enorme leegte zijn.

Denk aan mij terug maar niet
in de dagen van pijn en verdriet
Denk aan mij terug in de stralende zon
hoe ik was toen ik alles nog kon.

De grenzeloze liefde
Die mijn oma/opa heeft uitgestraald
Wordt nu in dierbare
Herinnering vertaald.

De sleeptros is gebroken
een sleep die te veel woog.
Dit keer heeft hij verloren
Nu was de zee te hoog.

De trein naar het hiernamaals
heeft coupés genoeg
die trein heeft nooit vertraging maar..
komt altijd te vroeg.

De uitstraling van iemand zijn aanwezigheid
mag nog zo sterk zijn
Het gaat erom wat er van haar overblijft
als zij niet meer aanwezig is.

Die wolken, lucht en winden
wijst spoor en loop en baan,
zal ook wel wegen vinden
waarlangs mijn voet kan gaan.

Drievoudig is de gang des tijds
Dralend komt de toekomst nader
Pijlsnel is vervlogen het heden
Eeuwig stil staat het verleden.

 Een bloemetje van mij,
een bloemetje voor jou.
Het verteld in mijn hartje
hoeveel ik van je hou.

Een boom zonder takken
Een hemel zonder blauw
Mij allerliefste omaatje/opa
Zo is het zonder jouw.

Een dierbaar iemand
Zo plotseling kwijt
Heel veel sterkte
In deze moeilijke tijd.

Een echte vriend(in) is van ons heen gegaan
die wetenschap is moeilijk te bevatten
wie zoals zij/hij in het leven heeft gestaan
was tot een zegen die niet is in te schatten.

Een gedichtje kan heel zacht
een stil verdriet genezen
Met woorden die je nu en dan
Nog eens 'n keer wilt lezen.

Een groot verlies, een dierbaar leven
Dat ben je nu zo plotseling kwijt
Heel veel sterkte, kracht en liefde
In deze lange, moeilijke tijd.

Een hand, een woord, een gebaar doen zo goed
als je iemand die je lief hebt verliezen moet
De lege plek, het doet zo’n pijn
maar in gedachten zal hij altijd bij ons zijn.

Een markant persoon is niet meer
Een nestor viel weg,
Een reus is geveld,
zijn schaduw blijft.....

Een stoel blijft leeg
een stem blijft zwijgen
maar in mijn hart
zal je altijd blijven.

Een woordje van troost
Wil ik je hiermee sturen
Zodat je weet dat ik aan je denk
In deze droeve uren.

En als ik dood ben, treur dan niet
Ik ben niet echt dood, moet je weten
Het is mijn lichaam dat ik achterliet
dood ben ik pas, als je mij bent vergeten.

Er is een schakel die de dood
niet kan verbreken
Liefde en herinnering
leven altijd voort !

Er is een tijd om te lachen
en een tijd om te huilen
een tijd om te leven
en een tijd om te sterven.

Het liefste wat wij hebben bezeten
het toekomstbeeld van ons bestaan
vraag ons niet dat te vergeten
en gewoon weer verder te gaan.

Er is soms zo weinig
wat een medemens te bieden heeft ,
men kan slechts laten blijken
dat men met de ander meeleeft.

Er is zoveel te vragen,
er is zoveel verdriet.
Het leed der wereld dragen,
kan ik als mens toch niet?

Genezen kon ik je niet
Wel helpen bij menige stap
In tranen en verdriet
truikelend naar de hemeltrap.

Gisteren sprak ik je nog
zomaar even op het werk
vandaag ben je er niet meer
en morgen nemen we afscheid van je in de kerk.

Groot was haar liefde ,
groot het verdriet
mooi de herinneringen
die zij achterliet.

Haar leed is geleden
De cirkel is rond
Nu krijgt hij/ze de rust
Die ze hier niet meer vond.

Hand in hand zijn wij gegaan
Tot aan de drempel.
Moegestreden, door onze liefde omringd,
Ben je van ons heengegaan.

Heel diep in je gedachten
Te zijn bij wie er niet meer is
Kan de pijn misschien verzachten
En geeft sterkte in het gemis.

Herinner mij,
Maar niet in sombere dagen.
Herinner mij in stralende zon,
Hoe ik was, toen ik alles nog kon.

Het is ons maar geleend
de vele mooie dingen
Ons onbetwistbaar eigendom
zijn de herinneringen.

Het kaarsje is opgebrand,
Het vlammetje gedoofd.
Zijn altijd bezige handen
Hebben nu voorgoed rust.

Het is ons maar geleend
De vele mooie dingen
Ons onbetwistbaar eigendom
Zijn de herinneringen.

In deze donkere dagen
Van pijn en verdriet
Wil ik je even zeggen
Ik vergeet je niet.

Je gaf me je liefde, bezorgdheid en trouw
Ik heb genoten van de jaren met jou
Ik weet dat het jou ook goed heeft gedaan
Maar ik zal je zo missen bij het verder gaan.

Je handen hebben voor ons gewerkt.
Je hart heeft voor ons geklopt.
Je ogen hebben ons tot het laatst gezocht.
Rust nu maar uit.

Het doet zo'n pijn om nooit meer
Het kind van iemand te zijn
Omdat er nu niemand meer is
Die van ons houdt zoals we zijn.

 ‚t Liefste wat wij hebben bezeten
en vele jaren de spil van ons bestaan
vraag ons niet dat te vergeten
en gewoon weer door te gaan

Het laatste beetje is nu op,
veel had ik te verduren.
Het kaarsje is nu opgebrand,
gedoofd zijn alle vuren.

Het was alsof zij afscheid namen
Maar liefde is oneindig groot
Ze bleven en blijven samen
Liefde is sterker dan de dood.

Het zijn vaak de kleine dingen die in je herinnering blijven:
de vredige momenten samen, een glimlach, een bepaald gebaar.
Hoe zwaar het nu ook is,
op den duur zullen deze kleine dingen het verdriet verzachten.

Hij blijft geborgen in onze herinnering
geworteld in ons bestaan
We hebben veel bewondering
voor al wat hij voor ons heeft gedaan...

Hij/zij is ons toch nog onopgemerkt ontgleden.
Hij/zij keerde in, en ademde zo diep
dat het weer leek of hij/zij alleen maar sliep.
Jean Pierre Rawie

Hij/Zij was er altijd voor iedereen,
maar nog zoveel te doen,
zoveel te geven,
hij/zij was nog niet klaar met dit leven.

Ik heb vannacht een ster uitgezocht
Voor mijn oma/opa die moest gaan
Nu straalt daar steeds die ene ster
Dus is mijn opa eigenlijk nooit weggegaan.

Ik leg m'n handen op je kussen
Ik mis je warmte, ik mis je zoen
Ik weet dat "samen kunnen delen"
Niet meer over is te doen

Ik mis je zo, ik mis je meer en meer.
Ik zie je in mijn dromen keer op keer.
Ik besef nu dat het nog lang niet over is,
omdat ik jou nog alle dagen mis.

Ik wilde ik kon u iets geven
Tot troost, diep in dit leven.
Maar ik heb woorden alleen,
Namen en dingen geen.

Ik zal de herinneringen bewaren
aan zoveel mooie jaren.
Dit afscheid doet zo’n pijn
Het heeft niet mogen zijn.

In de schemer van zijn strijd,
heeft hij altijd gebeden tot Maria
Zijn onafscheidelijke beeldje
van rust en kracht.

In deze droevige tijden
Is het moeilijk woorden te bedenken
Die jouw in al je lijden
Enige troost zouden kunnen schenken

In het gevecht was er geen enkele kans
de krokodil in mij had niets te geven
mijn paard ontsprong nog net de dans
zal hij in eeuwigheid voortleven ?

In het leven lopen de zaken niet mis;
ze gaan hooguit anders dan je verwacht,
gepland of gehoopt.
Katinka Price

In ons hart zit een plaatsje
Herinnering geheten
Daar zal jij altijd zijn
Wij zullen je nooit vergeten.

Intens verdrietig om wat niet meer is
en nooit meer zal zijn
Dankbaar voor wat was
en altijd zal blijven.

Je bent er niet meer, het is voorbij
Al wat je deed, dat was voor mij
Voor jou is nu de strijd gestreden
maar in mijn hart bewaar ik het verleden.

Je droomde van een lied dat je ooit hoorde
Een lied dat zong van mooie oorden
Ik zie een poort wijd open staan
Die poort ben jij nu doorgegaan.

Je hart was gul en breed
Bood ruimte aan zo velen
Een ruimte die vaak overliep
Van warmte om te delen.

Leven is als sneeuw
Je kunt het niet bewaren
Bedankt mama/papa, dat jij er was
Uren, maanden, jaren.

Je hebt nu rust gevonden
Al is vol droefheid in ons hart.
Je lijden zien en niet kunnen helpen
Dat was onze grootste smart.

Je lag ziek in een helder wit bed
Je slikte moeizaam een pil die je niet heeft gered
Al heb je ons verlaten, je liet ons niet alleen

Wat je hebt achtergelaten is altijd om ons heen.

Je strijd is gestreden
het leven was soms zwaar
Maar jouw liefde
houdt ons allen bij elkaar.

Je was die je was
Je deed wat je deed
Niet altijd gemakkelijk
Maar wel vanuit je hart.

Je was een rots in de branding
en koerste recht door zee
Je trotseerde storm en golven
alleen... je had de wind niet mee.

Kleine zorgen kun je delen
maar er is een verdriet
dat mensen niet kunnen helen
en dat hoeft ook niet.

Langzaam ben je van ons weggegleden elke dag een beetje meer,
telkens werd jou iets ontnomen, dat deed jou en ons zeer,
het is een gemis, een stille pijn,
dat je nooit meer in ons midden zal zijn....

Leef met de gedachte
dat het begin geen einde is,
maar het einde
het begin van alles is

Leven is eeuwig en liefde onsterfelijk
en de dood is slechts een horizon
en een horizon is niets dan een grens
aan ons gezichtsvermogen.

Je liefde, je kracht,
Je warmte en je lach
Wat zal ik je missen
Iedere dag.

Lieve mama
Ik zal niet vergeten
Dat toen jij stierf
Ik nooit meer kind zal heten.

Lieve oma/opa, als ik naar de hemel kijk
Duw ik alle wolkjes opzij
Daar schijnt altijd de zon
En ik denk aan jouw en jij ziet mij.

Liefste oma/opa/mama/papa, ik zit hier op aarde
Elke nacht naar de lucht te staren
Hoor je mij, in die hemel blauw
Als ik zeg, ik hou van jouw.

Maar vroeg of laat verschijnt het land
Dat elk verstand te boven gaat
Waar zij volmaakt, opnieuw ontmoet
Die wij voorgoed zijn kwijtgeraakt.

Mensen zijn eenzaam
en er is verdriet.
Er zijn wel duizend vragen,
maar antwoord krijg je niet.

Mijn pijn en verdriet
Niemand die het ziet
Maar het is er steeds
Sinds de dag dat jij me verliet.

Mijn tranen zijn gedroogd, mijn glimlach is terug.
Ik luister weer naar anderen, ben na maanden minder stug.
diep van binnen zit nog steeds die pijn,
dat kan ik niet veranderen ook al wil ik vrolijk zijn.

Mijn tranen vallen op je koude handen,
wanneer ik naar je kijk.
Telkens denk ik aan die handen,
nooit meer onder handbereik....

Moeders gaan , maar sterven niet
zij leven naar zij geven
Zolang men moeders kinderen ziet
zolang zal moeder leven.

Moeder zijn is alles geven
zorgen, lijden, liefde en leven
Moeder zijn is alles derven
alles.... en tevreden sterven.

Moge de steun van je vrienden
troost bieden en
goede herinneringen
het verlies verzachten...

Niemand ziet de tranen
Niemand ziet de pijn
Altijd van je houden
Maar nooit meer bij je zijn.

Niet alles is voorbij
Je blijft bij ons
Door wie je was en wat je zei
En wat je voor ons hebt betekend.

Niets ter wereld
Kan een mens vervangen
Van wie men heeft gehouden.
Selma Lagerlöf

Onze liefde voor jouw
Is niet te blussen
Tot ziens lieve oma/opa
Heel veel kussen.

Nu is er alleen nog de stilte, het verdriet en de pijn.
Vertrouw me, het zal niet altijd zo zijn.
De diepste wond wordt verzacht door de tijd.
Maar de herinnering aan hem raak je nooit kwijt.

Vandaag begraaf ik jou in mij.
Ik zal je niet zoeken waar je niet bent.
Blijf maar bij ons hier waar je iedereen kent.
Jouw plaats aan tafel hou ik voor je vrij.

"Moge al het leven,
in de tijd gevangen,
ontluiken tot een
eeuwig bloeiende bloem“

Net zoals de sterke stroom van een waterval
niet kan worden gekeerd, zo is ook de beweging van een mensenleven, onomkeerbaar.
Boeddha

Nooit meer je stem, nooit meer je lach
Nooit meer samen genieten van een mooie dagNiets is meer hetzelfde in dit leven
Maar het houden van jouw is gebleven…

Nu moet ik verder zonder jouw
Je stem zal ik nooit meer horen
Nooit meer een arm om me heen
Wat voel ik me hopeloos alleen.

Oma/Opa, als het waar is wat ze vertellen
Dat er misschien echt een hemel is
Zou je me dan eens willen bellen
Omdat ik je zo vreselijk mis.

Oh wat moet ik missen
wat moet ik iedere dag weer
vaarwel zeggen en achterlaten
Anna Enquist

Oud en moe gestreden
Toe maar
Ga maar
Je hebt genoeg geleden.

Rust nu maar uit, je hebt je strijd gestreden,
je hebt het met veel moed gedaan.
Wie kan begrijpen wat je hebt geleden?
En wie kan voelen wat je hebt doorstaan?

Schat, op het kastje vlak naast mijn bed
Tussen de bloemen, daar staat jouw portret
Voor ik ga slapen zeg ik nog heel zacht:
Liefste tot morgen, een goede nacht!

Slaap nu maar zacht
In een wolkenbed
Ver weg in dat vreemde land
Werd het al klaar gezet.

Slechts over blijft de herinnering
van hoe ik leefde op aarde
en voor degene die achterblijft
heeft dat de meeste waarde.

Slechts weinig woorden
passen in een tijd van droefheid en pijn
Moge dit gebaar
een teken van medeleven zijn.

Soms is het leven
Heel moeilijk en zwaar
Misschien helpt dan
Dit kleine gebaar.

Stil verdriet, zo goed verborgen
Soms toch tastbaar, dan weer niet
Stil verdriet lijkt soms verdwenen
Maar echt verdwijnen doet het niet.

Strooi uit mijn as voor alle winden
Dat wat mijn lichaam was
De weg kan vinden
Naar alles wat het eens beminde.

Tot onze groot spijt
Kwam er dan toch geen wonder
Onze innige deelneming
Ze was heel bijzonder.

Vandaag ben ik een beetje gestorven
Een beetje dood gegaan
Want zonder jouw te moeten leven
Kan ik voorlopig echt niet aan.

Veel fijne herinneringen,
Verzachten onze smart
Voorgoed uit ons midden,
Voor altijd in ons hart.

Veel lief gehad
Veel liefde gegeven
Veel waar gemaakt
…en nog zoveel van plan.

Veel te jong uit het leven weggerukt
Veel te plotseling ging je heen
En al is er een wereld vol mensen
Zonder jouw zijn wij alleen.

Verder van de wereld weg
Elke dag een beetje
Dichter naar de hemel toe
Elk dag een treetje.

Voorbij is lief en leed
Voorbij alle zorgen
Al wat hij streed en deed
Is in de dood geborgen.

Voor jou ging het sterven niet ineens
Je hebt er moedig voor gestreden
Niemand kan weten wat je hebt gevoeld
Ook niet wat je hebt geleden.

Waar je ook bent, ik zou het niet weten.
Niet in tijd of afstand te meten.
Ik heb je bij me, diep in mij,
daarom ben je zo dichtbij.

Waarom jij?
We zullen het nooit weten,
we zullen je missen maar
nooit vergeten.

Waarom liet je ons alleen
zonder afscheid ging je heen
jij gaf ons steeds weer moed en kracht
eeuwig blijf je in ons hart .

Waarom zijn er zoveel vragen
Waarom is er zoveel pijn
Waarom zijn er zoveel dingen
die niet te begrijpen zijn.

Want elke bloem die bloeien zal
Zal lijken op jou.....
Elke pad dat wij op weg begaan
daar zal jij vast naast ons staan.

Wat is verhuizen in dit leven
't Is alles pakken en dan gaan
Verhuizen aan het eind van ’t leven
Is gaan en alles laten staan.

Wat zo diep in het hart zit
Kun je door de dood niet verliezen
De herinnering aan een bijzonder mens
Is geboren…

We hadden nog zoveel plannen,
we wilden nog zoveel doen.
Maar zonder jou zal mijn leven
nooit meer zijn als toen.

Wij hebben hem niet verloren
Daarvoor gaf hij ons te veel
Zijn woorden blijven wij altijd horen
Van wie hij was zijn wij een deel.

Wij willen je rust gunnen
Al is vol droefheid ons hart
Je zien lijden en niet kunnen helpen
Dat was onze grootste smart

Wij zijn niet bedroefd omdat
we haar hebben verloren,
maar dankbaar dat
we haar hebben gehad.

Wij zitten neer, de tranen stromen
Alle gedachten zijn verwoord
Alle woorden zij gesproken
Het is tijd.

Wij zullen je rust gunnen
Al is droefheid in ons hart
Je lijden zien en niet kunnen helpen
Dat was onze smart.

Wie luistert en rondkijkt,
bewust en aandachtig
vindt rust en geluk
in de eeuwigheid.

Ze zeggen dat je pijn overgaat
Het doet nu nog zo’n zeer
Ze zeggen dat het overgaat
Maar niemand zegt wanneer.

Zij die zonlicht brengen
in het leven van anderen
worden zelf ook aangeraakt,
door warmte en licht.

Zijn leed is geleden
De cirkel is rond
Nu krijgt hij de rust
Die hij hier niet meer vond.

Zijn/haar lichaam gaf de strijd op
zijn/haar geest bleef tot het
einde toe onverwoestbaar.
Zo blijft hij/zij bij ons.

Zo dapper heb je gestreden,
en zo moedig heb je het aanvaard
Rust zacht lieve .....(naam)
we zullen je erg gaan missen

Zoals ik kwam
zoals ik ben,
zoals ik ben geweest,
zo ben ik heengegaan.

Zo bijzonder
Zoveel wils- en levenskracht
zo moedig,
Zo'n ongelijke strijd.

Zo intens geleefd
Zo abrupt voorbij
Hij/Zij wilde nog zoveel
en wij met hem/haar.

Zonder iets te vragen
wist jij ons op jouw 'vleugels' te dragen
Blij want we hebben jou gekend.
Bedroefd, nu je er niet meer bent.

Zonder jouw wil ik enkel schuilen
In een hoekje zitten huilen
Me gewoon laten gaan
Niet meer verder hoeven te bestaan.

Zorgzaam en vriendelijk
niet op eigen gewin bedacht
Een mens dichtbij ons
Een mens om van te blijven houden.